بسم الله الرحمن الرحیم
?”يا اَبا عَبْدِ اللهِ، اِنّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلي يَوْمِ الْقِيامَةِ،…”?
?از این فراز از زیارت می توان چند “#آموزه” دریافت.
?آموزه اول:
?”این که یک پیرو ائمه باید بر اساس دوستی ها و دشمنی هایی که با امام می شود،اهل صلح و جنگ و در خط «ستیز» یا «سازش» باشد.بی تفاوت بودن در این زمینه به معنای خارج بودن از خط و برکنار بودن از صحنه و منحرف شدن از «صراط مستقیم» است در این راه ،سستی و مسامحه و سازش و کوتاه آمدن اصلاً مفهومی ندارد. پس مسلمان و مؤمن حقیقی امکان ندارد به دشمنان خدا و رسول،روی خوش نشان دهد و با آنان طرح دوستی و رابطه «مودت آمیز» بریزد، مسلمان متعهد و پیرو حسین(ع) در دوستی و دشمنی و جنگ و صلح،باید موضع دار باشد،نه بی خط و بی طرف و بی نظر…”
?بارالها: بر محمد(ص) و آل محمد(ص) درود فرست و ما را در شناخت حق توفیق عنایت فرما.
التماس دعا
