بیست و هفتمین پیام از گزیده های زیارت عاشورا

بسم الله الرحمن الرحیم

?”فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ، وَاَزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُم الّتیُ رَتَّبَکُمِ اللهُ فیهٰا”?

?نکته قابل اهمیت در این فقره از زیارت آن است که اولین لعن مطرح شده در زیارت عاشورا متوجه قاتلین امام حسین(ع) نمی باشد بلکه اشاره به کسانی دارد که پایه و اساس چنین صحنه ای را بنیان نهادند و جایگاه صاحبان حق را از آنان گرفتند و آن شد که امام علی(ع) به شهادت می رسد و امام حسن مجتبی(ع) مسموم می گردد و به شهادت می رسد که این حلقه ها ی به هم پیوسته ناشی از ستم هایی است که در حق آل الله روا داشته شد.

?بارالها: بر محمد(ص) و آل محمد(ص) درود فرست و ما را از شر خودمان مصون دار.

التماس دعا