بسم الله الرحمن الرحیم
يا اَبا عَبْدِ اللهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصيبَةُ بِكَ عَلَيْنا، وَعَلي جَميعِ اَهْلِ الاِْسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصيبَتُكَ فِي السَّمواتِ، عَلي جَميعِ اَهْلِ السَّمواتِ،
?”ای حسین ،مصیبت تو بر ما،و بر تمامی اهل اسلام و بر تمامی اهل آسمان ها ،بسی بزرگ و عظیم است”.?
?و مصیبت بزرگ است زیرا که:
?- و… امام صادق(ع) در پاسخ راوی فرمودند:
? “مصیبت روز حسین علیه السلام از روزهای دیگر عظیم تر است و با شهادت او از اصحاب کساء کسی باقی نماند و رفتن او به منزله رفتن تمام اصحاب کساء بود، همانگونه که بودنش در حکم بودن همه آنها بود”.
?و در سخنی دیگر می فرمایند:
? “گریه و ناله و افغان،برای انسان در مصیبت ها و حوادث،مکروه و ناخوشایند است،مگر گریه بر «حسین ابن علی» که گریه در این مورد پاداش هم دارد”.
?لذا در این مصیبت عظیم،باید هم گریه کرد،اندوه هم جا دارد،نه اشک… که خون!
?بارالها:بر محمد(ص) و آل محمد(ص) درود فرست و اموات مؤمنین و مؤمنات را غریق رحمت واسعه خود گردان.
التماس دعا
